Dies Irae Jana Kasprowicza

Tytuł oznacza Dzień Gniewu jest to poetycka wersja Sądu Ostatecznego. Pokazuje wizje skutków grzechu i winy. Utwór zawiera niepokojące obrazy ginącego świata. Najpierw ginie przyroda a na końcu człowiek. W wierszu zawarte jest proroctwo zagłady biblijnej, w której to występują elementy mitologiczne. Ewa jest tu przedstawiona jako pramatka grzechów, ta która zrodziła zło i konflikt. Skutkiem wygnania z raju było wpędzenie człowieka w odmęt grzechu.. Utwór przesycony jest symboliką biblijną a szczególnie apokaliptyczną, co podkreśla grozę czasów ostatecznych. Podmiot liryczny występuje tu w imieniu całej ludzkości. Usiłuje dociec czy człowiek może odpowiadać za zło, które jak wszystko zostało stworzone przez Boga. W hymnie Dies Irae pojawia się pytanie o winę człowieka jaką ponosi odpowiedzialność za grzech, który jest nieodłącznym elementem ludzkiej egzystencji.

Przykłady te ukazują jaki stosunek miał człowiek do Boga na przestrzeni dziejów. W Biblii życie człowieka opiera się na nieustannej wierze, i miłości w stosunku do Wszechmocnego. Średniowiecze to epoka w której dominowała postawa ascety, odejście od dóbr ziemskich a w zamian poświęcenie życia Bogu oraz trwanie na modlitwie w oczekiwaniu na zbawienie. W renesansie w centrum zainteresowania nie znajdował się Bóg tak jak wcześniej tylko człowiek i jego potrzeby. Tworzono również utwory chwalące dobroć i wszechmocność Stwórcy ale z głównym naciskiem na potrzeby człowieka. W późniejszych czasach rozwój nauki spowodował, że człowiek stoi w pewnym dystansie od wiary i Boga, uważano, że pomimo tego, iż Najwyższy jest Stwórcą całego świata to dzięki człowiekowi wszystko się rozwija.

W literaturze odnajdujemy wiele utworów, których nadrzędnym celem jest rozmowa z Bogiem. W swojej pracy przytoczyłam, według mnie jedne z najważniejszych dzieł, w których dominuje rozmowa ze Stwórcą. Dzięki tej pracy zauważyłam, że Bóg w życiu każdego człowieka pełni bardzo ważną rolę. Bóg to osoba najwyższa i mająca wszelką moc na całym globie ziemskim, to Jemu zawdzięczamy wszystko całe życie, przyrodę, która tak bardzo nas zachwyca i coraz bardziej zadziwia. Zawsze gdy Go potrzebujemy możemy z nim porozmawiać, on pomaga nam rozwiązywać nasze problemy, rozterki, dylematy, ale w zamian oczekuje od nas zawierzenia w Jego miłość i zbawienie.