Tomasz Morus – Utopia, streszczenie

Tomasz Morus nie posunął się w swojej wizji doskonałego państwa aż tak daleko, by za wspólne dobro uważać żony i dzieci, a mimo to jego koncepcja idealnej organizacji społecznej była pod wieloma względami śmielsza od Platońskiej. Dzieło More’a jest klasyczną utopią miejsca, relacją portugalskiego podróżnika, Rafała Hytlodeusza, który na idealnej wyspie – Utopii, spędził 5 lat. Panujący tam ustrój to socjalizm utopijny – ideologia znosząca własność prywatną jako źródło wyzysku i zastępująca dotychczasowy porządek wspólnotą majątkową i równością wszystkich obywateli. W Utopii panowała złożona hierarchia władzy: podstawową jednostką organizacyjną była tzw. rodzina, składająca się z ok. 40 osób. Na czele każdych 30 rodzin stał urzędnik – syfogrant (filarch), zaś na czele każdych 10 syfograntów stał tanibor. Spośród wysuniętych przez lud kandydatów syfogranci wybierali księcia, który sprawował dożywotnią władzę. Utopia była monarchią konstytucyjną, z przedstawicielskim parlamentem. Głównym zadaniem urzędników było przestrzeganie narzuconego mieszkańcom porządku społecznego. Ponieważ gospodarka Utopii była oparta na rolnictwie, każdy mieszkaniec, z wyjątkiem tych wybranych do pracy naukowej, musiał pracować na polu lub w rzemiośle. Z góry ustalony porządek dnia zakładał: 6 godzin pracy w dwóch turach, osiem godzin snu, wspólne posiłki, wspólne zabawy, wspólną naukę i obrzędy religijne. Ze względu na sumienną pracę wszystkich obywateli i równą dystrybucję dóbr, w Utopii panowały dostatek i szczęście. Mieszkańcy gardzili własnością prywatną, pieniędzmi i drogocennymi kamieniami, żyjąc w zgodzie z naturą i pobratymcami