Kuchnia aniołów – opis i interpretacja obrazu

Kuchnia aniołów – opis i interpretacja obrazu

Obraz powstały w roku 1640 i jest jednym z największych
w cyklu czternastu płócien namalowanych przez Murilla dla klasztoru San Francisco Chico. Zgodnie z tradycją to scena z życia kanonizowanego mnicha św. Diega z Alcala. Król Hiszpanii Filip II przyspieszył kanonizację zakonnika przydzielonego za życia do służby
w kuchni, ponieważ syn królewski Don Carlom, rzekomo wyzdrowiał z ciężkiej choroby dotknąwszy zmumifikowanych zwłok zakonnika. Św. Diego często do tego stopnia zagłębiał się w modlitwie, że unosił się w powietrze i zapominał o wszelkich ziemskich powinnościach. To właśnie przedstawia „Kuchnia aniołów”; po prawej stronie obrazu aniołowie uwijają się wśród warzyw, owoców, talerzy, garnków i nakrywają do stołu. Jeden z dwóch aniołów po środku, lekko odwrócony, wydaje polecenia, drugi udaje się po wodę, trzymają wielki gliniany dzban. Po lewej stronie obrazu unosi się w powietrzu Święty Diego ubrany w gruby sukienny habit; pogrążony jest w modlitwie, oczy skierował ku niebu. Lewą partię zamyka grupa złożona z przeora zakonu oraz ubranych w dworskie stroje gości.