Gusła Jerzy Liebert

Jerzy Liebert żył w pozytywizmie – okresie, w którym anioły schodziły na drugi plan i nabierały nieco negatywnego znaczenia. Jednak dla poety anioł był rzeczywistością duchową nie tylko reliktem w skarbcu metafor poprzednich epok. Postacie aniołów pojawiają się najczęściej w tomiku „Gusła” i stanowią integralny element świata poetyckiego i religijnego.
W wierszach Lieberta nie jest nigdy opisany wygląd aniołów, natomiast ich domeną jest działanie. Przez oszczędność wyrazu, odwołującą się niekiedy do utrwalonych
w kulturze symboli, Liebert buduje atmosferę wiarygodności swych duchowych doświadczeń. Jeżeli spojrzymy na wiersz Anioł pokoju w perspektywie biografii duchowej, to z pewnością jest on świadectwem wewnętrznych zmagań, wahań, poszukiwania sensu swego powołania poetyckiego i sensu życia. Podmiot liryczny Anioła pokoju spragniony jest „przymierza ręki słowem”, a jest to wielka trudność, ponieważ Liebert uważa, że nie można być zarazem dobrym poetą jak i prawym chrześcijaninem. Kontynuując rozmowę podmiot liryczny zwierza się aniołowi ze swoich rozczarowań, ze swoich oczekiwań. Poeta ukazuje w ten sposób z wielką szczerością człowieczą małość, demaskuje ciasnotę i mentalność, które polegają na zamknięciu się na sprawy duchowe.