Dialog artysty z Bogiem – Młoda Polska

W czasach młodopolskich artysta również stawał z Bogiem w szranki broniąc nie tylko własnego narodu ale całego rodzaju ludzkiego. Postawę taką możemy zaobserwować w utworze Jana Kasprowicza ”Dies irae”. Dzieło to ukazuje scenę Sądu Ostatecznego podczas której bohater liryczny – biblijny Adam zarzuca Bogu ślepą sprawiedliwość i nieczułość na ludzkie cierpienie. Scena Apokalipsy wypełniona jest uczuciami cierpienia, bólu oraz makabrycznym widokiem ludzkiej zagłady, zgodnie z zasadami obrazowania zawartymi w ekspresjonizmie młodopolskim. Adam obwinia Boga za to , że jest On przyczyną grzechu przez który cierpi cala ludzkość. Potwierdzają to słowa: „przez grzech twój Boże…Ginę, ginę, ginę!”.
W dalszej twórczości Jana Kasprowicza możemy odnaleźć przemianę bohatera lirycznego. W swoim stosunku do Boga powraca on do ideałów ewangelicznych w utworze „Przeprosiny Boga’ ukazany jest obraz Boga miłosiernego, bliskiego ludziom, obecnego przy ich codziennych czynnościach: „Żyli dwaj staruszkowie/ w ogromnej zażyłości / Ze staruszkiem Panem Bogiem / Prostym jak oni prości.”.