Bunt wobec Boga w Biblii

Bunt wobec Boga w Biblii

Biblia daje pierwsze przykłady bohaterów literackich, którzy przyjmują postawę buntu wobec Boga. Są to Adam i Ewa pierwsi ludzie, których Bóg stworzył na własne podobieństwo i zapewnił im dostatnie życie. Mimo wszystko zbuntowali się, okazali nieposłuszeństwo względem Boga. To podszepty szatana, aby zerwali owoc z zakazanego drzewa, który otworzy im oczy i będą mogli jak Bóg, widzieć co dobre a co złe, stały się przyczyną buntu. Bodźcem buntu pierwszych rodziców była zwykła ciekawość. Pragnęli oni jedynie zaspokoić potrzebę poznania.
Po buncie w Raju przeciw Bogu nastąpiła walka człowieka z człowiekiem. Zawiść, zazdrość stały się przyczyną buntu Kaina wobec Boga, który pchnął go do zbrodni wobec Abla. Abel i Kain byli zobowiązani do składania Bogu dziękczynnej ofiary za otrzymane od Niego plony. Stwórcę satysfakcjonowały tylko dary składane przez Abla, ponieważ tylko on wybierał najdorodniejsze zwierzęta ze swojego stada. Kain sprzeciwił się boskim prawom, w myśl których człowiek nie ma prawa odbierać życie drugiemu.
To zazdrość i pragnienie bycia pierwszym przed Boskim obliczem popchnęły Kaina do buntu, za który został wypędzony i skazany na tułaczkę i naznaczony piętnem.
Inną postawę buntu wobec Boga wyraża Hiob, bohater Księgi Hioba. Ten najbogatszy i najszlachetniejszy mieszkaniec Hus oraz szczęśliwy ojciec siedmiorga synów i trzech córek został poddany nieszczęściu. Bóg wystawił go na straszliwą próbę, odbierając mu wszystkie bogactwa, zabijając dzieci i wreszcie czyniąc go trędowatym. Hiob, który wierzył w miłość i opatrzność Boską, zawsze żył według Jego przykazań, nie mógł pogodzić się z tym, że mimo braku winy spotkało go takie nieszczęście. Zapiera się grzechu i buntuje się przeciwko Bogu. Pragnął nawet śmierci i indywidualnego spotkania ze Stwórcą, aby móc przeniknąć jego działania. Pragnął wiedzieć, dlaczego cierpi niezasłużenie. Męka zesłana przez Boga była tak okrutna, cierpienie tak straszliwe, że Hiob wybucha skargami pełnymi sprzeczności i bezładu, pragnie aby Bóg odstąpił od niego, żeby mógł mieć trochę wolności. Pomimo tego, że Hiob zbuntował się przeciwko Bogu, nigdy nie zbluźnił przeciw Niemu. Dopiero, gdy Bóg przemówił do Hioba, zrozumiał, że cierpienie jest jedną z tajemnic świata i człowiek nie ma na nie wpływu, może jedynie godnie je przyjąć.
Ta postawa buntu wobec Boga to poszukiwanie sensu życia, próba zrozumienia cierpienia niezawinionego